Poranek starszego pana rozpoczął się klasycznie i nic nie zapowiadało ciekawego wydarzenia.
Czas na porannej pływalni upłynął - jak zwykle - z szybkością 50 basenów na godzinę. Norma wyrobiona.
Cel wyprawy sam się znalazł, bo już na wiosnę obiecałem sobie, że powrócę do Chaty Kantora, czyli do Włęcza.
Jak po sznurku trafiono do Włęcza, gdzie punkt docelowy przyjemnie mnie zaskoczył!
Trafiłem jak widać w oko budowlanego cyklonu. Ucieszyła solidność w podejściu do restaurowanego obiektu.
Do porannej kawy trafił rogalik marciński. Ten akurat w odróżnieniu do lidlowej glumzy nie miał posmaku gliny zmieszanej z cukrem... . A tuż za oknem słońce się pokazało! Decyzja mogła być tylko jedna: na rower.
Nie można było sobie odmówić chwili odsapki przed dalszą drogą!
Jesienna Drwęca jak zwykle zachwycała co podziwiało się stojąc na znanym, drewnianym mostku.
Mając sporego węża w kieszeni szybko policzono ile dotąd kosztowała ta inwestycja.
Ta więźba dachowa, ta piwniczka... .
Jeszcze dużo roboty i sporo bałaganu do usunięcia, ale - jak widać - idzie ku dobremu.
Opuszczając teren budowy zmartwiono się solennie. Przy samym wjeździe w obręb Chaty postawiono kiedyś małą kapliczkę jakiegoś ludowego twórcy.
Zabiedzony ten Chrystusik jest! Jeszcze całość nie została odnowiona a już człowiek bez serca okaleczył figurkę Frasobliwego... .
Zatroskanie i radość: takie to były myśli towarzyszące w drodze powrotnej.
4. 20.09.2018r-Requiem dla Chaty Kantora (2022)
...a Chata nie ma ogrodzenia! Nie wiadomo nawet czy jakieś kamery pilnują terenu. (...)
Nasłuch informuje, że obecnie wokół Chaty Kantora trwają intensywne porządki! I to cieszy. Ponoć za niedługo ma się tam dziać! DUŻO.
Historia Chaty Kantora moimi oczami w siedmiu odsłonach:
1. 4.06.20212– TAK TRZEBA (1535)
2. 27.03.2015– Przez mękę do Włęcza (1535)
Historia Chaty Kantora moimi oczami w siedmiu odsłonach:
1. 4.06.20212– TAK TRZEBA (1535)
2. 27.03.2015– Przez mękę do Włęcza (1535)
4. 20.09.2018r-Requiem dla Chaty Kantora (2022)
