Ku memu zdziwieniu okazało się, że są jednak ludzie, którzy naszego
Pana Tadeusza nie znają. Stąd też przedstawiam dzisiaj nieco informacji
o Nim znalezionych w Internecie.
Niestety póki co nie udało mi się dotrzeć do najbardziej wartościowego
materiału o Tadeuszu Gapińskim, swego czasu zamieszczonego w toruńskim
wydaniu "Gazety Pomorskiej".
...ale nie ustaję w wysiłkach - na pewno kiedyś do tego artykułu dotrę!
Ciekawi też mnie sprawa mieszkania dla Artysty. Z tego co wiem od pewnego
czasu pomieszkiwał w różnych miejscach nie mając nie tylko swojej
pracowni, mieszkania a nawet miejsca gdzie mógłby chronić swoje prace.
O tym co się zmieniło w Jego życiu - na jakim jest etapie - mam nadzieję,
że będzie już niebawem.A póki co trochę obiecanych na początku informacji.
Informacja do wystawy z czerwca 2012r o Tadeuszu Gapińskim
głosiła, że:
TADEUSZ GAPIŃSKI jest pejzażystą, a jego malarstwo cechuje zachłanność
na urodę widzianej rzeczywistości, w której odnajduje piękno i harmonię.
Wybiera ustronne miejsca swojego rodzinnego miasta i jego okolic; odnajdujemy
tu zakątki Rybaków, Winnicy, Bydgoskiego Przedmieścia, Kaszczorka oraz
okoliczne pola i łąki malowane o różnych porach roku.
Wielu z nas zna tego artystę od lat. Jest wpisany w toruński pejzaż. Można go
często spotkać, gdy wędruje ze swoimi nieodłącznymi atrybutami: sztalugą,
blejtramem i materiałami malarskimi. Gapiński za rok skończy 60-lat, dlatego
obecną wystawę w Domu Muz możemy potraktować jako Jubileuszową.
Zaprezentowano tu obrazy olejne, szkice, rysunki artysty obejmujące 40-lat
jego wytrwałej twórczej pracy.
Niezaprzeczalnie jest on obecnie jedynym malarzem dokumentalistą naszej
lokalnej rzeczywistości.
Inna notka biograficzna (Twórcy Kultury Torunia) opisuje Go tak:
Artysta malarz
Data urodzenia: 22 XII 1953
Miejsce urodzenia: Toruń
Dyplom: 1985 - Toruń
Tadeusz Gapiński jest toruńskim artystą, (...). Decyzją Ministra Kultury
i Sztuki w 1988 r. otrzymał eksternistycznie tytuł artysty malarza.
Pierwszą osobą, która uwrażliwiła Tadeusza Gapińskiego na piękno
była jego matka, która, w miarę dorastania chłopca, kupowała mu kredki,
farby i zeszyty. Dzięki temu chłopiec stawał się co raz bardziej
samodzielny. Związał się także z Wydziałem Sztuk Pięknych Uniwersytetu
Mikołaja Kopernika, gdzie początkowo pozował studentom jako model.
Dużo też słuchał, obserwował i oczywiście malował. Najpełniej otworzył
się na sztukę podczas plenerów malarskich. Kochał atmosferę tworzenie,
spokój i kontakt z przyrodą. Zafascynowany sztuką napisał w 1974 r.
manifest – przysięgę wierności sztuce. Od tego czasu poziom malarski
prac Tadeusza Gapińskiego znacząco się podniósł. Było to zasługą
wiedzy i doświadczenia, które zdobywał na uczelni. Artystą kierowali
tacy ludzie jak: doc. Zygmunt Kotlarczyk, prof. Stanisław Borysowski,
doc. Mieczysław Ziomek, doc. Janusz Kaczmarski, adiunkt mgr Bohdan
Chmielewski, adiunkt mgr Witold Chmielewski.
Bliżej zajął się nim prof. Andrzej Wojciechowski, dzięki jego staraniom
w głównej mierze Tadeusz Gapiński otrzymał w 1985 r. uprawnienia artysty
malarza na 3 lata, a po ich upływie przedłużono je bezterminowo. Nominacja
ta odbyła się pod koniec 1988 r. Jak sam mówi malarstwo jest dla niego
"...wspaniałą pasją, przygodą. Czymś bez czego trudno żyć. Sam moment
tworzenia, uwieczniania na płótnie jest czymś takim… nie wiem jak to
powiedzieć... trudno mi się z tym pogodzić abym miał ograniczyć
malowanie..."
