sobota, 21 listopada 2015

Ludożerca na wernisażu 1/2 (1568)

Barbarzyńca poprawił pióropusz na głowie przeglądając się w kryształowym lustrze o barokowych ramach... . Jeszcze tylko parę maźnięć glinką po torsie (o malowidła wojenne zawsze trzeba dbać!) i wyruszył.

Miał świadomość tego, że na polowanie co prawda szedł (na polowanie!) a nie na wojnę, no nie mniej jednak między Ludzi udawał się. A właściwie to do nich, a jeszcze precyzyjniej to PO nich szedł. ...albowiem - jak to miał w genach - łowy na Ludzi (i dzisiaj!) były jego przeznaczeniem.

Mimo otrzymanego zaproszenia dostać się na konferencję prasową wcale nie było prosto! Na początku - tuż przed szlabanem - stała jak skała Stanowcza Pani. Krótkie i barwne opisanie celu wizyty wystarczyło i można było wjechać do podziemnego parkingu.

A dalej to już były prawdziwe schody, firewalle i zapory. I to po kilkoro ochroniarzy na raz przy każdych drzwiach. A między każdym piętrem czy wejściem całe szpalery czujnie przyglądającego się (czasami urodziwego co trzeba przyznać!) personelu camerimidżowego... .

Całe wydarzenie się nieco opóźniło, aleć nic to! Dzięki temu spokojnie wysapano przyspieszone tętno, dzięki temu można było uważniej spojrzeć na kłębiącą się masę medialną. Kamery mikrofony i słuchawki, aparaty, lampy i tajemnicze cosie dźwigane przez mediantów budziły umiarkowaną ciekawość i podziw... . Nie to było celem myśliwego, nie to!

I wreszcie pierwsze info: ON już jedzie! - Jest blisko nas. 
- Mamy wiadomość, że znajduje się w budynku.
I - wreszcie - WITAMY!

Pojawił się w licznej obstawie: szczupły, cichy i skromny.
Ubrany na szaro, jakiś taki liryczny prawie... .
"Everything I do - I do it for you" - przemknęło papuasowi
przez kruczoczarną, wełniastą głowę... .

Rozpoczęła się konferencja prasowa z udziałem fotografika Bryana Adamsa. (oklaski)


Dzikus krył się krzakach i wcale nie zamierzał konkurować z innymi. Doskonale wiedział,. że swoje dostanie, wypatrzy dopadnie i zgarnie na matrycę. A ciemnowato tam było.

- No i dobrze! - pomyślał. - Najważniejsze, że obrazy dobrze oświetlone są... . Ale ciężko będzie Ludzi na matrycę wpychać.... . nic to! Teraz już mi nie uciekną.

Niczym znany mu tygrys przeciągnął językiem po spierzchniętych
wargach niemal czując zapach świeżego mięsa... .
- Polowanie trwało w najlepsze.




















Autor: Obserwator Toruński o 05:14

Etykiety: , , , , , , , , , , , , , ,

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

Podziel się