Niech dany człowiek pracę ma.
Domek nieduży - aczkolwiek własny poniekąd - niech posiada.
Wyposażony we wszystko co potrzeba w tym wodę i opał.
A przy tym niech stoi własny warsztacik,
aby po pracy miło spędzać czas.
- ...linki na pranie to się już samemu rozciągnie!
Całość kompozycji zdecydowanie psują tory podświadomie przypominając,
że gdzieś tam daleko są inne światy.
Na szczęście gdzieś, na szczęście daleko!
piątek, 11 marca 2011
Przestarzały przepis na szczęście (518)
Autor: Obserwator Toruński o 05:28 0 komentarze
Etykiety: Toruńska Makieta Modułowa
Subskrybuj:
Posty (Atom)